Turritopsis Dohrnii

Of onsterfelijke kwal voor de vrienden. Niet als in een irritante medemens die het loodje maar niet wil leggen maar eerder als een dier dat de wetten van het leven tart, namelijk niet wil sterven.

Was het niet Guy De Maupassant die zei dat de enige zekerheid in het leven, doodgaan is?

Bij deze is het dus gedaan met dat pessimisme! Dit zeediertje doorloopt een op zich normale cyclus van baby over kind naar geslachtsrijpe fase maar… hij kan steeds terug gaan naar zijn beginfase en zo deze cyclus eindeloos doorlopen. De kwal kan bij stress veranderen in een hoopje cellen om later als de omstandigheden weer beter zijn terug kwal te worden.

Deze vrolijke cyclus, een ode aan het leven, kunnen we bijna niet anders dan vieren met dit fragment…

Deze onsterfelijkheid komt toch nog met een kleine ‘maar’, een k(w)a(l)nttekening als het ware…..

Als dit kwalletje opgegeten wordt, gaat hij alsnog om zeep. Kwestie van een beetje in de maritieme sfeer te blijven. Je weet wel, die dappere zeelui die om harde zeep gingen maar wiens bootje nooit meer terugkwam.

Hoe een huismus op dit thema kwam? Wel door het bingewatchen van de serie The Blacklist. In een van de 174 afleveringen komt een hopeloze medicus ten tonele. Naast het experimenteren met lichtgevende konijntjes, injecteert hij ook Turritopsis Dohrnii DNA in zijn patiënten in de hoop dat hun verschrompelde hersencellen terug beginnen groeien. Zo zie je maar, het is niet allemaal gelogen wat je op de tv voorgeschoteld krijgt.